W leskiej synagodze 22 czerwca 2018 r. otwarto wystawę modelarstwa plastikowego
i kartonowego. Widzimy na niej samoloty, szybowce, myśliwce, helikoptery, okręty i czołgi.
Z autorami wystawy Józefem Szafrańcem i Tomaszem Podsobińskim rozmawia dyrektor BDK Bożena Czuryk;

B.CZ. -To wyjątkowa wystawa na której dziadzio i jego wnuk prezentują swoje hobby. Skąd taka pasja panie Józefie? Kiedy to się zaczęło?
J.SZ. -Moje hobby zaczęło się w latach siedemdziesiątych, kiedy to na półkach CSH pokazały się zestawy modeli lotniczych produkcji zachodniej, polskiej nie było.
B.CZ. -Przygotowanie modeli, ich składanie jest pracochłonne i wymaga precyzji. Ile czasu poświęca Pan na modelarstwo?
J.SZ. -Sklejanie i obrabianie części nie jest tak pracochłonne, dopiero przy malowaniu czas się wydłuża.
B.CZ. Gdzie Pan gromadzi swoje eksponaty?
J.SZ. -Modele przechowuję na półkach w meblach, reszta, co się nie zmieści w pudełkach, co ochrania je przed wszędobylskim kurzem.
B.CZ. -Teraz pytanie do Tomka. Od kiedy w Tobie obudziło się takie zainteresowanie i czy to dziadzio zaszczepił w Tobie tą pasję?
T.P. -Zdecydowanie! Dorastając pod czujnym okiem moich dziadków, nie mogło być inaczej. Zaczęło się od podpatrywania, naśladowania, lecz zaczynając moją przygodę z modelarstwem, robiłem wyłącznie papierowe, tudzież kartonowe modele. Z czasem dziadek nauczył mnie sklejania także plastikowych konstrukcji. Pasja ta obudziła się we mnie na dobre i myślę, że w dużej mierze ukształtowała mój charakter, a także sposób patrzenia na dzisiejszy świat.
B.Cz. -Jak podchodzą do tego rodzice?
T.P. -Rodzice bardzo wspierają mnie we wszystkim, co robię. Nie tylko w codziennym życiu, ale także w pasjach i marzeniach. Dlatego niejednokrotnie sami kupują mi kolejne modele, z czasem coraz trudniejsze i w większej skali. To bardzo ważne, żeby podnosić sobie poprzeczkę. Czasami się udaje, satysfakcja jest ogromna, a czasami nie jest łatwo, ale to mnie rozwija. Wracając do rodziców, myślę, że cieszy ich fakt, iż moją pasję mogę dzielić z własnym dziadkiem. To niesamowity dialog pomiędzy pokoleniami.
B.CZ. -Co Wam osobiście daje to hobby? Co chcielibyście przekazać młodym ludziom w erze komputerów i smartfonów? Jak chcielibyście ich zachęcić do podjęcia takiego wyzwania?
J.Sz. -Przede wszystkim ogromna satysfakcja z wykonanego modelu, poznanie jego historii. Brak zajęć technicznych w tym zakresie, czy kół zainteresowań w szkołach doprowadził do tego, że młodzież skupia się na tym, co ma w kieszeni lub na biurku.
T.P. -Dla mnie, jak już wspomniałem wcześniej, jest swego rodzaju dialogiem z moim dziadkiem. Pod jego opieką tworzę kolejne modele, razem rozwiązujemy napotkane problemy, ale także cieszymy się sukcesami, jakim jest chociażby nasza wspólna wystawa w leskiej Synagodze. To także odskocznia od codziennych obowiązków, a także duży sprawdzian cierpliwości! Wspomniała Pani o erze komputerów i smartfonów… Uważam, że niestety nie jesteśmy w stanie całkowicie wyeliminować ich ze współczesnego świata (sam ukończyłem szkołę o kierunku informatycznym), jednak najważniejsze jest to, żeby nie dać się całkowicie otoczyć elektroniką, a zapomnieć o innych, równie ekscytujących zajęciach, czy pasjach… Pomimo wszystko powinniśmy robić to co sprawia nam radość, a jeżeli jednocześnie rozwija, sprawa jest jeszcze piękniejsza.
B.Cz. -Dziękuję za rozmowę. Życzę powodzenia i dalszej satysfakcji z uprawiania tego wspaniałego i efektownego hobby. Wystawa czynna do końca sierpnia 2018 r. Zapraszamy !

ZOBACZ WIĘCEJ ZDJĘĆ

W niedzielę 24 czerwca 2018 r. zespoły taneczne BDK przedstawiły swój dorobek artystyczny. Na scenie zaprezentowały się Kijanki, Mini Żabki, Bieszczadzkie Żabki i Foks w 13 układach choreograficznych.
Jako pierwsze wystąpiły dzieci grup Mini Żabek i Bieszczadzkich Żabek w układzie
„Jeżykowe przygody”. Taniec ten ma na swoim koncie pierwsze miejsce w Przemyślu, Jaśle i Nagrodę Specjalną w Biłgoraju. Stroje jeżyków zostały uszyte przez Panią Zofię Misztak.
Dwie dziewczynki z grupy Bieszczadzkie Żabki przedstawiły taniec pod tytułem „Anioł Stróż”, który zajął 1 miejsce w XVII Andrzejkowych Spotkaniach Tanecznych w Jaśle. Ten taniec został zadedykowany ojcom z okazji ich święta.
Kolejno zaprezentowała się najstarsza grupa Foks w układzie „Sąsiedzi”. Domy do tego tańca namalowała Pani Jolanta Kordyaczny, natomiast konstrukcję Pan Robert Podsobiński. Najwyższa nagroda jaką zdobył ten taniec to trzecia na Festiwalu „O Laur Rzecha” w Rzeszowie – październik 2017 r.
„Mysie harce” to taniec przygotowany w tym roku szkolnym przez najmłodszą grupę Kijanek, która liczy 24 osoby. Sukienki uszyła dzieciom Pani Wanda Kruk a norkę przygotował Pan Robert Podsobiński.
Najstarsze trzy dziewczynki z grupy Foks opracowały układ pod tytułem „Ciało”. Taniec ten wywalczył Grand Prix w Konkursie Tańca „Własne twórczości”, który odbywa się od 5 lat w BDK w Lesku.
„Wystrzałowa kukurydza” to utytułowany taniec grupy Bieszczadzkie Żabki. Stroje do tego tańca uszyła Pani Barbara Łybyk. Układ ten zdobył 1 miejsce na XV Międzynarodowym Festiwalu Tańca w Rzeszowie, doszedł do finału w 39 Międzynarodowym Festiwalu Tańca w Koninie, zdobył 1 miejsce w Ogólnopolskim Festiwalu w Jedlicze i Krośnie.
Następnie zaprezentowała się grupa Foks w premierowym tańcu „Chórzystki”. Do tej grupy należy 21 osób.
Mini żabki pokazały się w premierowym tańcu „Przyszyj mnie”. Stroje do tego tańca uszyła pani Barbara Łybyk, pudełko z guzikami namalowała Pani Jolanta Kordyaczny, konstrukcję przygotował Pan Robert Podsobiński.
Kolejno Bieszczadzkie Żabki przeniosły nas świat wyobraźni. Etiuda taneczna „Aby dosięgnąc gwiazd” zdobyła Brązowy kaczy pląs w Krośnie, została też finalistą na Międzynarodowym Festiwalu Tańca w Koninie. Do tej grupy uczęszcza 30 dzieci.
„Z nurtem rzeki” to układ grupy Foks. Sukienki do tego i poprzedniego układu uszyła Pani Zofia Misztak, natomiast scenografia została namalowana przez Panią Jolantę Kordyaczny.
Dzieci z grupy Mini Żabek w kategorii wiekowej do 8 lat zaprezentowały taniec
„Księżniczka i żaby”. Układ ten podbił konińską scenę i dzieci przywiozły Aplauz Uśmiechu – główną nagrodę Międzynarodowego Festiwalu Tańca w Koninie. Wcześniej taniec ten zdobył Srebrny Kaczy Pląs w Krośnie na 70 zespołów tanecznych. Stroje oraz dekorację wykonała Pani Zofia Misztak. Dwie dziewczyny z grupy Foks przygotowały wzruszający taniec pod tytułem „1944”. Pamięć o powstaniu warszawskim jest ciągle żywa, tym samym trzeba docenić młode tancerki za podjęcie tego tematu. Taniec ten zajął pierwsze miejsce w Konkursie Tańca „Własne twórczości”.
Nadszedł czas na finał w wykonaniu wszystkich grup tanecznych. Z okazji obchodów 100-lecia niepodległości naszego kraju, instruktorki z dziećmi przygotowały go w konwencji patriotycznej do utworu Marka Grechuty pt. Pieśń Kronika. Na scenie wystąpiło ok.100 dzieci.
Instruktorki: Alina Lis, Małgorzata Lis-Pasionek i Agnieszka Lis, które tworzą choreografie i na co dzień pracują z dziećmi wręczyły wszystkim uczestnikom zajęć tanecznych pamiątkowe dyplomy i słodycze. W szczególny sposób zostały nagrodzone najpilniej uczęszczające dzieci. Z całego serca podziękowały wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób wspierają działalność zespołów, sponsorom dzięki którym możliwy był wyjazd do Konina, rodzicom za ogromne zaangażowanie, dzieciom za pracowitość, wytrwałość i determinację.
Po występach zaproszono dzieci na lody. Czekała też na nich niespodzianka przygotowana przez animatorkę Danusię Patrylak. Mimo zmiennej pogody humory wszystkim dopisywały.

(tekst: Bożena Czuryk, foto: Zenon Martinger)

ZOBACZ WIĘCEJ ZDJĘĆ